بوالهوسیلغتنامه دهخدابوالهوسی . [ بُل ْ هََ وَ ] (حامص مرکب ) پرهوسی . هوسکاری . گذراندن وقت به آرزو و هوس بسیار. (فرهنگ فارسی معین ) : عمر بگذشته به بی حاصلی و بوالهوسی ای پسر جام میم ده که به پیری برسی .حافظ.
بوالهوسیدیکشنری فارسی به انگلیسیarbitrariness, caprice, capriciousness, flightiness, inconstancy, vagary
بوالهوسلغتنامه دهخدابوالهوس . [ بُل ْ هََ وَ ] (ع ص مرکب ) بترکیب لفظ «بو» که مخفف ابو باشد بمعنی پدر و صاحب . و الف و لام تعریف غلط است ، چرا که هوس لفظ فارسی است بمعنی آرزو.پس داخل کردن الف و لام بر او جائز نباشد بخلاف بوالفضول و بوالعجب و امثال آن که الفاظ عربی است . پس حق آن است که بلهوس بی
