بوزاگریلغتنامه دهخدابوزاگری . [ گ َ ] (حامص مرکب ) کسی که بوزه میسازد. شغل بوزه سازی و بوزه فروشی . (ناظم الاطباء). عمل و شغل بوزاگر، بوزه سازی و بوزه فروشی . (فرهنگ فارسی معین ).
بوجاریلغتنامه دهخدابوجاری . (حامص ) پاک کردن غلات و حبوب از خاک و خاشاک بوسیله ٔ غربال . (فرهنگ فارسی معین ).- بوجاری کردن ؛ گرفتن فضول گندم و جو و برنج با غربال . (یادداشت بخط مؤلف ).