لغتنامه دهخدا
بیومیة. [ ب َی ْ یو می ی َ ] (اِخ ) طریقتی است که مؤسس آن علی بن حجازی بن محمد بیومی (1108 هَ . ق .) بوده و خود از پیروان طریقه ٔ قادریه بوده است و این فرقه در جده و مکه و فرات و سند تکایایی دارد و تکیه ٔ اصلی آنان در قریه ای نزدیک شهر قاهره