بوگندیلغتنامه دهخدابوگندی . [ گ َ ] (ص مرکب ) متعفن . دارای بوی بد. || آدم بد سر و وضع و کثیف . (فرهنگ عامیانه ٔ جمال زاده ).
بویندگیلغتنامه دهخدابویندگی . [ ی َ دَ / دِ ] (حامص مرکب ) بوی داشتن . دارای رایحه و عطر بودن : در آن گلستان چشمه ٔ روشن است خوش آبی ببویندگی چون گلاب .اسدی .
باندپیچیbandaging, bandage 2 (fr.)واژههای مصوب فرهنگستانبستن عضو صدمهدیده با باند/ نوار متـ . نوارپیچی
علی بانیذیلغتنامه دهخداعلی بانیذی . [ ع َ ی ِ ] (اِخ ) از شعرای دربار خضرخان بن طفغاج خان از ملوک خانیه ٔ ماوراءالنهر بود. و نام او در چهارمقاله ٔ نظامی عروضی آمده است . (از چهارمقاله ص 73 و 140 و تعلیقات ص <span class="hl" dir="lt