خطای سرور
متأسفانه سرور با خطا مواجه شد. مشکل را بررسی میکنیم و به زودی حل خواهیم کرد.
بچه خوره پیدا نشد!
- از درستی املای واژهٔ نوشتهشده مطمئن شوید.
- شکل سادهٔ لغت را بدون نوشتن وندها و ضمایر متصل بنویسید.
- این جستوجو را در فرهنگهای دیگر انجام دهید.
بچه خوره
/baččexore/
معنی
تودهای گوشتی در رحم که از رشد غیرطبیعی تخمک یا مخاط رحم بهوجود میآید.
فرهنگ فارسی عمید
دیکشنری
bugbear
-
جستوجوی دقیق
-
بچه خوره
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) (پزشکی) baččexore تودهای گوشتی در رحم که از رشد غیرطبیعی تخمک یا مخاط رحم بهوجود میآید.
-
بچه خوره
لغتنامه دهخدا
بچه خوره . [ ب َ چ َ / چ ِ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ خوَ / خ ُ رَ / رِ ] (نف مرکب ) جفت جنین . (یادداشت مؤلف ). || حیوان موهوم که بچه خورد.آل . (یادداشت مؤلف ). سبعی که بچه ها را رباید و خورد. || بواسیر لحمی رحم . (یادداشت مؤلف ). || سخت مولع به پسران . ...
-
بچه خوره
دیکشنری فارسی به انگلیسی
bugbear
-
واژههای مشابه
-
بَچَه
لهجه و گویش بختیاری
bača بچه.
-
خروس بچه
لغتنامه دهخدا
خروس بچه . [ خ ُ ب َچ ْ چ َ/ چ ِ ] (اِ مرکب ) جوجه خروس . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خرس بچه
لغتنامه دهخدا
خرس بچه . [ خ ِ ب َ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) بچه خرس ، بَیْلَم . دَیْسَم . (یادداشت بخط مؤلف ).
-
خانیک بچه
لغتنامه دهخدا
خانیک بچه . [ ب َ چ َ / چ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان ارسک بخش بشرویه ٔ شهرستان فردوس ، واقع در 23 هزارگزی جنوب و یک هزارگزی شوسه ٔ عمومی بشرویه به دهک . این دهکده در دامنه ٔ کوهستان قرار دارد و هوایش گرم و سکنه اش 45 تن است . مذهب اهالی شیعه و زبان...
-
درویش بچه
لغتنامه دهخدا
درویش بچه . [ دَرْ ب َچ ْ چ َ / چ ِ / ب َ چ َ/ چ ِ ] (اِ مرکب ) بچه ٔ درویش . شاگرد درویش : با درویش بچه ای مناظره درپیوسته . (گلستان سعدی ).
-
خطائی بچه
لغتنامه دهخدا
خطائی بچه . [ خ َ ب َ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) بچه ٔ اهل خطا. کنایه از بچه ٔ زیبا و خوبروست : تو خطائی بچه ای از تو خطا نیست عجب کآنکه از اهل صوابند خطا نیز کنند.سعدی .
-
خواجه بچه
لغتنامه دهخدا
خواجه بچه . [ خوا / خا ج َ / ج ِ ب َچ ْ چ ِ ] (اِخ ) دهی است از دهستان بخش فدیشه ٔ شهرستان نیشابور. این دهکده در جلگه قرار دارد با آب و هوای معتدل و 227 تن سکنه . آب آن از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت وراه ارابه رو است . (از فرهنگ جغرافیایی...
-
خوک بچه
لغتنامه دهخدا
خوک بچه . [ ب َ چ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) بچه خوک . (ناظم الاطباء). خنوص . ذوبل . (منتهی الارب ). || خوک شیرده . (ناظم الاطباء).
-
درخت بچه
لغتنامه دهخدا
درخت بچه . [ دِ رَ ب َ چ َ / ب َچ ْ چ َ / چ ِ ] (اِ مرکب ) پاجوش . (یادداشت مرحوم دهخدا) : چون خواهند که درخت شاه بلوط را بکارند درخت بچگان که بروید برکشند و بازنشانند. (فلاحت نامه ).
-
مغ بچه
فرهنگ فارسی عمید
(اسم) [قدیمی] moqbač[č]e ۱. فرزند مغ.۲. [قدیمی، مجاز] پسر جوانی که در میخانه کار کند.
-
miscarriage
بچهانداختن
واژههای مصوّب فرهنگستان
[علوم سلامت] ← سقط خودبهخودی