بچکانگویش اصفهانی تکیه ای: bečeken طاری: vâčeken طامه ای: bočiknan طرقی: bečikne کشه ای: bečikne نطنزی: bačekne
بچکانگویش خلخالاَسکِستانی: bəčəlân دِروی: bə.čâk.ân شالی: bəčərrân کَجَلی: ara.ka کَرنَقی: bəčörâmən کَرینی: bəčkâmən کُلوری: bəčəkâmən گیلَوانی: bəčərâvənə لِردی: bəttəlân
بچکانگویش کرمانشاهکلهری: bečeken گورانی: bečeken سنجابی: bečeken کولیایی: bečeken زنگنهای: bečeken جلالوندی: bečeken زولهای: bečeken کاکاوندی: bečeken هوزمانوندی: bečeken
بیقانلغتنامه دهخدابیقان . (اِخ ) در نزهةالقلوب (ص 281 از مقاله ٔ 3 چ اروپا) به همین صورت نام دهی در قزوین آمده است .
بیقانلغتنامه دهخدابیقان . (ع اِ) ج ِ بوق ، بمعنی نای بزرگ که نوازند. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به بوق شود.
جرعه چکانیدنلغتنامه دهخداجرعه چکانیدن . [ ج ُ ع َ / ع ِ چ َ / چ ِ دَ ] (مص مرکب ) شربت یا آشامی از آب یا شراب چکانیدن : چو می خوری بلبم نیز جرعه ای بچکان که مردمی نبود باده نوش تنها را.<p class="au
چکانلغتنامه دهخداچکان . [ چ َ /چ ِ ] (نف ، ق ) بمعنی چکنده . (آنندراج ). چکنده . (شرفنامه ٔ منیری ) : قی افتد آن را که سر و ریش تو بیندزان خلم و زان بفچ چکان بر سر و رویت . مایعی که در حالت چکیدن باشد. (ناظم الاطباء). در حا