بکشلغتنامه دهخدابکش . [ ب َ ] (اِخ ) نخستین طایفه از طوایف اربعه ٔ ایلات ممسنی فارس و دارای چندین تیره اند. (جغرافیای سیاسی کیهان ص 90).
بکشلغتنامه دهخدابکش .[ ب َ ک ِ ] (اِخ ) نام یکی از دهستانهای پنجگانه ٔ بخش فهلیان و ممسنی و شهرستان کازرون . آب آن از رودخانه ٔ کنی و چشمه و قنات و محصول آن غلات ، حبوب ، برنج ، میوه و لبنیات است . شغل اهالی زراعت ، گله داری و باغداری . سکنه ٔ آن 8200 تن . (
اثر باکوسBackus effectواژه‌های مصوب فرهنگستاننایکتایی ویژه‌ای که در وارون‌سازی داده‌های زمین‌مغناطیسی بر روی سطح کره رخ می‌دهد
صید ضمنیbycatchواژه‌های مصوب فرهنگستانآبزیانی که به‌طور اتفاقی در هنگام صید گونه‌های تجاری به دام می‌افتند
بکشتنلغتنامه دهخدابکشتن . [ ب ِ ک ِ ت َ ] (مص ) کشتن . بکاشتن : که هرکس که تخم جفا را بکشت نه خوش روز بیند نه خرم بهشت . فردوسی .و رجوع به کشتن و کاشتن شود.
بکشهلغتنامه دهخدابکشه . [ ب َ ش َ/ ش ِ ] (اِ) ریشی باشد که بر شکم و گردن مردم برآید و آن را بعربی نکفه گویند. (برهان ) (آنندراج ). ریشی که برشکم و گردن مردم برآید. (ناظم الاطباء) (از سروری ).
بکشیدنلغتنامه دهخدابکشیدن . [ ب ِ ک َ / ک ِ دَ ] (مص ) بردن : و لشکر وی را بکشید به سیستان . (تاریخ سیستان ). || برآوردن . بالا بردن . طویل و دراز کردن : ای منظره و کاخ برآورده بخورشیدتاگنبد گردان بکشیده سر ایوان . <p class="
بکش دودانگه بالالغتنامه دهخدابکش دودانگه بالا. [ ب َ ک ِ دُ گ ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان بکش بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون . سکنه ٔ آن 253 تن . آب آن از رودخانه ٔ فهلیان و محصول آن غلات و برنج است . شغل اهالی زراعت . (فرهنگ جغرافیایی ایران ج
بکش دودانگه پایینلغتنامه دهخدابکش دودانگه پایین . [ ب َ ک ِ دُ گ ِ ] (اِخ ) دهی از دهستان بکش بخش فهلیان و ممسنی شهرستان کازرون . سکنه ٔ آن 150 تن . آب آن از رودخانه ٔ فهلیان و محصول آن غلات و برنج است . شغل اهالی زراعت . (فرهنگ جغرافیایی ایران ج <span class="hl" dir="ltr
بکشتن فرمودنلغتنامه دهخدابکشتن فرمودن . [ ب ِ ک ُ ت َ ف َ دَ ] (مص مرکب ) دستور کشتن دادن : گفتند بارخدایا دوست را بکشتن فرمایی ؟ گفت بلی . (قصص الانبیاء ص 182).
بکشتنلغتنامه دهخدابکشتن . [ ب ِ ک ِ ت َ ] (مص ) کشتن . بکاشتن : که هرکس که تخم جفا را بکشت نه خوش روز بیند نه خرم بهشت . فردوسی .و رجوع به کشتن و کاشتن شود.
پیل آبکشلغتنامه دهخداپیل آبکش . [ ل ِ ک َ / ک ِ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) کنایه است از ابر. (آنندراج ). ابر سیاه باران بار. (انجمن آرا). و رجوع به مجموعه ٔ مترادفات ص 23 شود.
چوبکشلغتنامه دهخداچوبکش . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) کشنده ٔ چوب . || (اِ مرکب ) افزاری باشد از چوب که پنبه دانه را بدان از پنبه جدا کنند. (برهان ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). چوبگین . رجوع به چوبکین شود.
آبکشلغتنامه دهخداآبکش . [ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ، اِمرکب ) سقاء. کشنده ٔ آب از چاه . مستخلف : بدین چاه در آب سرداست و خوش بفرمای تا من بُوَم آبکش . فردوسی .برهنه سر و پای و دوش آبکش پدر شادمان ر
آبکشفرهنگ فارسی عمید۱. کشندۀ آب؛ آن‌که با دلو آب از چاه بالا می‌آورد؛ کسی که کارش کشیدن آب از چاه است: ◻︎ به چاه اندرون آب سرد است و خوش / فرودآی تا من بُوَم آبکش (فردوسی: ۶/۲۰۸)، ◻︎ غلام آبکش باید و خشت‌زن / بُوَد بندۀ نازنین مشت‌زن (سعدی۱: ۱۶۶).۲. کسی که با مشک یا دلو آب به خانه‌ها ببرد؛ سقا.۳. (اسم) سبد
لنبک آبکشلغتنامه دهخدالنبک آبکش . [ لُم ْ ب َ ک ِ ک َ / ک ِ ] (اِخ ) نام سقائی جوانمرد و با خوان و گفتار خوش به روزگار بهرام گور پادشاه ساسانی و همان است که بهرام خواسته ٔ براهام جهود را به وی بخشید. فردوسی شرح داستان را چنین منظوم داشته است :</sp
