بکلیلغتنامه دهخدابکلی . [ ب ِ ک ُل ْ لی ] (ق مرکب ) تمام . تمام و کمال . کلاً. تماماً. بالمره : ما بمردیم و بکلّی کاستیم بانگ حق آمد همه برخاستیم . مولوی .و رجوع به کل شود.
زاویه ٔ بقلیلغتنامه دهخدازاویه ٔ بقلی . [ ی َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) از قریه های مصر است . (تاج العروس ). از قریه های واقع در منوفیه ٔ مصر است و بسیاری از رجال و خدمتگزاران علم از آن برخاسته اند. محمد علی پاشای حکیم ، رئیس بیمارستان و مدرسه ٔ قصر عینی از آنجا است . (از ملحقات المنجد).
علی بقلیلغتنامه دهخداعلی بقلی . [ ع َ ی ِب َ ] (اِخ ) پزشک متخصص در امراض دهان و دندان ، اهل مصر. او راست : وقایة الاسنان ، که در سال 1324 هَ . ق .در زمان حیات مؤلف در قاهره به چاپ رسید. (از معجم المؤلفین بنقل از المکتبةالبلدیة. فهرس الطب ص <span class="hl" dir
علی بکیلیلغتنامه دهخداعلی بکیلی . [ ع َ ی ِ ب َ ] (اِخ ) ابن سلیمان یمنی بکیلی تمیمی زیدی اسماعیلی ، ملقّب به حیدرة (یا حیدة). ادیب و نحوی و شاعر بود که در بلاد بکیل از نواحی ذمار متولد شد و در سال 599 هَ . ق . درگذشت . او راست :کشف المشکل ، در نحو. و نیز او را اش