بیخوردلغتنامه دهخدابیخورد. [ خوَرْ / خُرْ ] (ص مرکب ) (از: بی + خورد = خوردن ).- بیخورد شدن ؛ از خورش و طعام بازماندن از میان رفتن اشتها.- بیخورد و بیخواب شدن ؛ مضطرب و پریشان و آشفته شدن از غمی یا مصیبت
بخوردگویش اصفهانی تکیه ای: bexore طاری: bexra طامه ای: boxere طرقی: bexera کشه ای: bexera نطنزی: baxora
بخوریدگویش اصفهانی تکیه ای: bexoriya طاری: bexrid طامه ای: boxerid طرقی: bexirid کشه ای: bexirid نطنزی: baxorid
بخوریدگویش اصفهانی تکیه ای: bexoriya طاری: bexrid طامه ای: boxerid طرقی: bexirid کشه ای: bexirid نطنزی: baxorid
بخوردگویش خلخالاَسکِستانی: bar.ə دِروی: bar.ə شالی: bar.ə کَجَلی: ba:r.ə/iya کَرنَقی: bəxoarə/a کَرینی: bə.xoarə/iya کُلوری: bar.ə گیلَوانی: barə لِردی: bə.xar.ə
بخوریدگویش خلخالاَسکِستانی: bar.a دِروی: bar.a شالی: bar.a کَجَلی: ba:r.â کَرنَقی: bəxoarâ کَرینی: bə.xoarâ کُلوری: bar.a گیلَوانی: bara لِردی: bə.xar.â
بیخوردیلغتنامه دهخدابیخوردی . [ خوَرْ / خُرْ ] (حامص مرکب ) بی خوردنی . بی طعامی . بی خورشی . نخوردن : قدر به بی خوردی و خوابی در است گنج بزرگی به خرابی در است .نظامی .
بیخوردیلغتنامه دهخدابیخوردی . [ خوَرْ / خُرْ ] (حامص مرکب ) بی خوردنی . بی طعامی . بی خورشی . نخوردن : قدر به بی خوردی و خوابی در است گنج بزرگی به خرابی در است .نظامی .