لغتنامه دهخدا
تانپلیه . [ ی ِ ] (اِخ ) یا شوالیه های معبد که در سلک نظامیان مذهبی بودند و بسال 1118 م . اساس این جمعیت پایه گذاری شد و اعضاء این جمعیت اختصاصاً خود را در فلسطین مشخص می ساختند، آنان ثروت سرشاری به دست آوردند و در زمره ٔ بانکداران پاپ وشاهزا