تاول

تاول

لغت‌نامه دهخدا

تاول . [ وَ ] (اِ) گاو جوان بود که هنوز کار نکرده باشد. (لغت فرس اسدی چ اقبال ص 321). تاوک . (فرهنگ جهانگیری ) (شرفنامه ٔ منیری ) (لسان العجم شعوری ج 1 ورق 284). گاو جوان . جهانگیری و سروری تاوک (با کاف ) را هم به این معنی ضبط کردند و چون احتمال قوی ...

تاول

لغت‌نامه دهخدا

تاول . [ وَ / وِ] (اِ) آبله بود که بسبب سوختن یا کار کردن بر اعضاء دست و پا پدید آید. (فرهنگ جهانگیری ) (از برهان ) (از انجمن آرا) (از آنندراج ) (از فرهنگ رشیدی ) (از فرهنگ نظام ) (از ناظم الاطباء). با لفظ زدن و کردن استعمال میشود. در تهران این لفظ ر...

blister

تاول

واژه‌های مصوّب فرهنگستان

[پزشکی] برجستگی پوستی حاوی مایع آبگون (serous fluid) و گاه خون یا چرک

تاول

واژگان مترادف و متضاد

آبله، آماس، برآمدگی

تاول

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) ‹تول› (پزشکی) tāval هر نوع برآمدگی که در اثر سوختگی یا ساییده شدن در پوست بدن به‌وجود می‌آید و روپوست از لاپوست جدا می‌شود و مایعی در میان آن ‌دو جمع می‌شود.

تاول

فرهنگ فارسی عمید

(اسم) ‹تاوک› [قدیمی] tāval ۱. جوانه.۲. گوساله یا کره‌الاغ: ◻︎ چنان ببینی تاول نکرده ‌کار هگرز / به چوب رام شود یوغ را نهد گردن (اورمزدی: صحاح‌الفرس: تاول).

تاول

فرهنگ فارسی معین

(وَ یا وِ) (اِ.) برآمدگی و تورم پوست بر اثر سوختگی یا ساییدگی .

تاول

فرهنگ فارسی معین

(وِ) (اِ.) خر و گاو جوان .

تاول

لهجه و گویش اصفهانی

تکیه ای: tâvel طاری: dâvel طامه ای: tâvel طرقی: dâvel کشه ای: toval نطنزی: tovel / tâvel

تاول

دیکشنری فارسی به انگلیسی

blister, vesicle

تاول

دیکشنری فارسی به عربی

بثرة , صفراء

تأول

لغت‌نامه دهخدا

تأول . [ ت َ ءَوْوُ ] (ع مص ) بتأویل کردن . (زوزنی ). تأول کلام ؛ اول کلام است . (منتهی الارب ) (از قطر المحیط). بیان کردن آنچه سخن به او بازگردد. (آنندراج ) (ناظم الاطباء).

تاول زدن

لغت‌نامه دهخدا

تاول زدن . [ وَ / وِ زَ دَ ] (مص مرکب ) تاول کردن . آبله برآوردن . تَنَفﱡظ. رجوع به تاوِل و تاول کردن شود.

تاول کردن

لغت‌نامه دهخدا

تاول کردن . [ وَ / وِک َ دَ ] (مص مرکب ) تاول زدن . آبله کردن چنانکه جائی سوخته از بدن آدمی یا حیوانی دیگر، یا کف پای کسی که راه بسیار پیموده . رجوع به تاول و تاول زدن شود.