تأبیشلغتنامه دهخداتأبیش . [ ت َءْ ] (ع مص ) فراهم آوردن . || گرفتن ردی و جید سخن بهم آمیخته را. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).
تابشلغتنامه دهخداتابش . [ ب َ / ب ِ ] (اِمص ) روشنی و فروغ آفتاب و شمع و پرتو آتش . (آنندراج ) (برهان ) (انجمن آرا).بریص ؛ درخش و تابش چیزی . (منتهی الارب ) : به گرز نبردی بر افراسیاب کنم تیره گون تابش آفتاب . <p class="aut