تبرتخماقلغتنامه دهخداتبرتخماق . [ ت َ ب َ ت ُ ] (اِ مرکب ) (از: تبر + تخماق ) آلتی برای شکستن و کوبیدن : شکرپنیر کلامم کزو چکیده نبات ز من نگیرد بقال هم به نرخ سماق وگر بفرض کشم در طویله شیهه ٔ نظم خورم ز مهتر اسبان دوصد تبرتخماق . ملا