لغتنامه دهخدا
تجبیة. [ ت َب ِ ی َ ] (ع مص ) (از: «ج ب ی ») بر هیأت راکعان باستادن . (تاج المصادر بیهقی ). پشت خم کرده استادن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || نهادن هر دو دست بر دو زانوی خود. (از قطر المحیط) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). نهادن هر دو دست بر دو زانو