لغتنامه دهخدا
تسفر. [ ت َ س َف ْ ف ُ ] (ع مص ) بسفر رفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || میان مغرب و عشا چریدن شتران . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (ازاقرب الموارد). چریدن در اوائل شب . (از المنجد). || چریدن شتران برگهای افتاده را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطبا