لغتنامه دهخدا
تنگرس . [ ت َ گ َ ] (اِ) گونه ای از اَرْجَنَگ ، و تنگرس نامی است که در کرج و دره ٔ زیارت به این درخت دهند و نامهای دیگر آن ، گیزی و شال چس است . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). درختی از تیره ٔ عنابها که خواص عمومی و دارویی تیره ٔ خود را دارد و چهار گونه از این گیاه تاکنون در جنگله