لغتنامه دهخدا
تهود. [ ت َ هََ وْ وُ] (ع مص ) آهستگی نمودن در سخن . || یهود شدن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (آنندراج ) (ازاقرب الموارد). || پیوستگی جستن به رحم . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پیوستگی جستن به رحم یا به حرمت . (از اقرب الموارد). || توبه کردن . (تاج المصا