لغتنامه دهخدا
ته کار. [ ت َ هَِ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) اصل و مآل کار. (آنندراج ). پایان و انجام کار. نتیجه ٔ کار. سرانجام کار : شیرین پسران که دلبر و دلدارنددر دیده ٔ بلبلان ، گل بی خارندغافل ز ته کار نباشی کاینهادر کیر نهان همچو رطب کس دارند.<br