لغتنامه دهخدا
تئوپاتر. [ ت ِ ءُ ت ُ ] (اِ) کسی که پدرش خدا است : «بر بعضی سکه های شاهان اشکانیان لفظ «تئوس » خوانده میشود که بیونانی بمعنی خداوندگار است . بر برخی لفظ «تئوپاتر» دیده میشود که بیونانی بمعنی پسر خدا است یا صحیح تر گفته باشیم کسی که پدرش خدا است ». (ایران باستان ج <span class=