لغتنامه دهخدا
تونکن . [ تُن ْ ک َ ] (اِخ ) ناحیه ای در شمال شرقی هندوچین و در شمال ویتنام که مساحت آن 116000 کیلومترمربع است . پایتخت آن هانویی شامل تونکن علیا و تونکن سفلی است . تونکن از مستعمرات فرانسه بود ولی کمونیستها تحت رهبری هوشی - مینه پس از جنگهای