لغتنامه دهخدا
توکید. [ ت َ ] (ع مص ) استوارکردن . (تاج المصادر بیهقی ) (دهار) (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ) (آنندراج ). استوار کردن ... عهد... (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) : و اوفوا بعهداﷲ اذا عاهدتم و لاتنقضوا الایمان بعد توکیدها... . (قرآن