تکیهگاهفرهنگ فارسی طیفیمقوله: بُعد کیهگاه، زمین، پایه▼، جاپای محکم، حبلالمتین، کمک تکیه، لَم، یله توکل، اتکا، اطمینان نگهداشت، نگهداری پناهگاه
تکیه گاهلغتنامه دهخداتکیه گاه . [ ت َ ی ِ ] (اِ مرکب ) محل تکیه و محل آسایش و محل سکون و استراحت و متکا. (ناظم الاطباء). مسند. (آنندراج ). محل اتکا. تکیه جای . آنجا که بدان تکیه کنند : باغ از حریر حله بر گل زند مظله مانند سبزکله بر تکیه گاه دارا. <p class="auth
درز تکیهگاهیsupported jointواژههای مصوب فرهنگستاندرزی پیچی که در زیر آن سه ریلبند قرار دارد که دو تای آنها در فاصلۀ اندکی از انتهای دو ریل و سومی در مرکز درز و در میان دو ریلبند دیگر قرار دارد
تکیهگاه موقت خطtemporary track supportواژههای مصوب فرهنگستانهریک از تکیهگاههای اضافی قطعهخطی که علاوه بر ریلهای حرکتی، ریلهای اضافی آن به ریلبند متصل شده است
تکیهگاه موقت خطtemporary track supportواژههای مصوب فرهنگستانهریک از تکیهگاههای اضافی قطعهخطی که علاوه بر ریلهای حرکتی، ریلهای اضافی آن به ریلبند متصل شده است