لغتنامه دهخدا
حبقر. [ ح َ ب َ ق ُ ] (ع اِ) ژاله . تگرک . (آنندراج ). ابرد من حبقر؛سردتر از تگرک و یخچه . قال مجدالدین ذکروه فی الأبنیة و لم یفسروه و معناه البرد. حب الغمام . یقال : ابرد من حبقر، و یقال : عَبقُر و اصله حب قرّ، و القر البرد، و الدلیل علی ما ذکرته أن اباعمروبن العلاء یرویه
