ثاوةلغتنامه دهخداثاوة. [ وَ ] (ع اِ) میش کلان سال . || گوسفند لاغر. || اندک باقی مانده از بسیار. || ثایه . و نیز رجوع به ثایه شود.
تأوهلغتنامه دهخداتأوه . [ ت َ ءَوْ وُه ْ ] (ع مص ) آوخ کردن . (زوزنی ).آه گفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). آه کشیدن . (آنندراج ). شکایت کردن و نالیدن . (از اقرب الموارد).
تأویهلغتنامه دهخداتأویه . [ ت َءْ ] (ع مص )(از «أوه ») آوخ کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). آه گفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
تأویةلغتنامه دهخداتأویة. [ ت َءْ ی َ ] (ع مص ) (از «أوی ») پناه و جای گرفتن . (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). || پناه و جای دادن کسی را. (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء).