جادسةلغتنامه دهخداجادسة. [ دِ س َ ] (ع ص ) زمین بی عمارت و بی زراعت . زمین بایر یا زمینی که هیچ نرویاند.(منتهی الارب ). ج ، جوادس . (منتهی الارب ) (آنندراج ).
زودگشایلغتنامه دهخدازودگشای . [ گ ُ ] (نف مرکب ) آنچه زود بگشاید مانند قفل و امثال آن . (آنندراج ). قفلی که بسهولت و آسانی گشاده گردد. (ناظم الاطباء).
جوادسلغتنامه دهخداجوادس . [ ج َ دِ ] (ع ص ، اِ) ج ِ جادسة، بمعنی زمین شخم نخورده و کشت نشده و معمورنگردیده . (اقرب الموارد). رجوع به جادسه شود.