جاسپردنلغتنامه دهخداجاسپردن . [ س ِ پ ُ دَ ] (مص مرکب ) دادن جاو مکان . || مردن . (آنندراج ) : آنروز که آدم صفی جا بسپردمیراث به وارثان یکایک بشمردهرکس به هوای طبع چیزی برداشت جز من دگری ز عشق میراث نبرد.واله (از آنندراج ).