ستیزگیلغتنامه دهخداستیزگی . [ س ِ زَ / زِ ] (حامص )لجاجت و خصومت و منازعه و مناقشه . (ناظم الاطباء).
اخلاقستیز1immoralist, immoralواژههای مصوب فرهنگستان1. کسی که با نهاد اخلاق و ارزشها و هنجارهای اخلاقی مقبول و تثبیتشده ستیز دارد 2. ویژگی چیزی که مغایر با اخلاق و هنجارهای مقبول و تثبیت شده است
روانآزاریpsychopathyواژههای مصوب فرهنگستانمجموعۀ ویژگیهای شخصیتی با مشخصۀ خودمحوری و تکانشگری و فقدان هیجاناتی نظیر احساس گناه و پشیمانی متـ . جامعهستیزی، جامعهآزاری sociopathy