لغتنامه دهخدا
جوخا. [ جو / ج َ ] (اِخ ) نهری است که در بالای آن ناحیه ٔ وسیعی است در سواد بغداد و در جانب شرقی آن راذان است و آن بین خانقین و خوزستان است . گویند در بغداد نظیر ناحیه ٔ جوخا نبوده است که مالیات آن هشتادهزار درهم بود تا آنکه دجله از آنجا منحر