لغتنامه دهخدا
جثوة. [ ج ُث ْ وَ ] (ع اِ) سنگ توده . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). پاره های سنگ فراهم آورده . (مهذب الاسماء). توده ٔ سنگ . توده ٔ خاک . (ذیل اقرب الموارد). سنگهای گردکرده . جَثوَة. جِثوَة. (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). ج ، جِثی ̍، جُثی ̍. (منتهی ا