جحلاءلغتنامه دهخداجحلاء. [ ج َ ] (ع ص ، اِ) ناقه ٔ بزرگ . (منتهی الارب ) (ذیل اقرب الموارد) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
جهلاءلغتنامه دهخداجهلاء. [ ج َ ] (ع ص ) برای تأکید جاهلیت آید، گویند: جاهلیة جهلاء. (منتهی الارب ).
جهلاءلغتنامه دهخداجهلاء. [ ج ُ هََ ] (ع ص ، اِ) ج ِجاهل . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ) : بل کشاورز خدایست و در اوکشت حکیمان وَاندر او این جهلاشان مثلاً چون خس و خارند. ناصرخسرو.همه کار تو باد با عقلاءدور بادی ز صحبت جهلاء.<b