لغتنامه دهخدا
جراهیة. [ ج َ ی َ ] (ع ص ) ظاهر و آشکار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (آنندراج ) (از قطر المحیط) (از ذیل اقرب الموارد). یقال : لقیه جراهیة؛ ای ظاهراً بارزاً. (منتهی الارب ) (قطر المحیط) (از ذیل اقرب الموارد) : و لولا ذا للاقیت المنایاجراهیةً و