جزجگر زدنلغتنامه دهخداجزجگر زدن . [ ج ِزْ زِ ج ِ گ َ زَ دَ ] (مص مرکب ) در تداول عامه ، نفرینی است به معنی دل سوختن . به بلا گرفتار شدن . رجوع به جزجگر شود.
جزجگرلغتنامه دهخداجزجگر. [ ج ِزْ زِ ج ِ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در تداول عامه ، نفرینی است . و با زدن و زده ترکیب شود: الهی جزجگر بزنی . (یادداشت مؤلف ).
جزجگرلغتنامه دهخداجزجگر. [ ج ِزْ زِ ج ِ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در تداول عامه ، نفرینی است . و با زدن و زده ترکیب شود: الهی جزجگر بزنی . (یادداشت مؤلف ).
جزجگرلغتنامه دهخداجزجگر. [ ج ِزْ زِ ج ِ گ َ ] (ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) در تداول عامه ، نفرینی است . و با زدن و زده ترکیب شود: الهی جزجگر بزنی . (یادداشت مؤلف ).