لغتنامه دهخدا
جعلیت . [ ج َ لی ی َ ] (مص جعلی ) جعلی بودن . دروغین بودن . نااصل بودن . قرار گرفتن چیزی نااصل و بدلی بجای چیزی اصلی .- جعلیت سندی ؛ اصالت نداشتن سند. دروغین و ساختگی بودن سند. در فرهنگ حقوقی ذیل اهم مزایای سند رسمی آمده است : تردید نسبت به اصالت س