لغتنامه دهخدا
جغجغه . [ ج ِ ج ِ غ َ / غ ِ ] (اِ) چیزی از مس و یا چوب که در آن سنگ ریزه کنند بازیچه ٔ طفلان را، که چون بجنبانندآوازی برآورد. بازیچه ٔ اطفال و آن ظرفی خرد است از چوب یا حلبی و امثال آن و بر آن دسته ٔ بلند و در میان ظرف ریگی چند که چون بجنبانن