جلیسلغتنامه دهخداجلیس . [ ج َ ] (اِخ ) حسین بن موسی بن هبةاﷲ دینوری نحوی لغوی مکنی به ابوعبداﷲ از دانشمندان است . او راست کتاب ثمارالصناعة در علم صرف و نحو و ادبیات . (روضات الجنات ص 246) (ریحانة الادب ج 1 صص <span class="hl"
جلیسلغتنامه دهخداجلیس . [ ج َ ] (ع ص ) همنشین . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). مجالس . (اقرب الموارد). ج ، جلساء و جلاس . (منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء). رجوع به جِلس شود.
جلیسلغتنامه دهخداجلیس . [ ج ِل ْ لی ] (ع ص ) مجالس و همنشین . (از اقرب الموارد). رجوع به جِلس و جَلیس شود.
چیزلیزلغتنامه دهخداچیزلیز. (اِ مرکب ، از اتباع ) از اتباع است و معنی آن کالای کم و اندک بود. (جهانگیری ). چیز کم و اندک که به عربی بضاعت مزجات خوانند. (برهان ) (غیاث اللغات ) : چون بِه ْ از جان نیست جان باشد عزیزچون بِه ْ آمد نام جان شد چیزلیز.<p class="autho
زلزلغتنامه دهخدازلز. [ زَ ل َ ] (ع مص ) بی آرام گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زلزلغتنامه دهخدازلز. [ زَ ل َ / زَ ل ِ ] (ع اِ) رخت خانه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). اثاث . (اقرب الموارد). || راهی که از آن درآئی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
جلزلغتنامه دهخداجلز. [ ج َ ] (ع اِ) سِنان ِ زفت . ج ، جِلاز. (مهذب الاسماء). || پی پیچیده در اطراف تازیانه . || میانه ٔ تازیانه . || حلقه ٔ گرد در اسفل آهن نیزه . || قبضه ٔ تازیانه . (منتهی الارب ). || جلز. رجوع به جلبان شود. (از تذکره ٔ ضریر انطاکی ص 111).<
جلیسهلغتنامه دهخداجلیسه . [ج َ س َ ] (اِخ ) دهی است جزو بلوک پیرکوه دهستان عمارلو بخش رودبار شهرستان رشت واقع در جنوب خاور رودبارو در 18هزارگزی جنوب امام . موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیری است . سکنه ٔ آن 670 تن .
حسین جلیسلغتنامه دهخداحسین جلیس . [ ح ُ س َ ج َ ] (اِخ ) ابن موسی بن هبةاﷲ دینوری نحوی . او راست : «تمارالصناعه » در نحو. و پس از 340 هَ . ق . / 951 م . درگذشت . (روضات ص <span class="hl" dir="ltr
قاضی جلیسلغتنامه دهخداقاضی جلیس . [ ج َ ] (اِخ ) عبدالعزیزبن حسین بن حباب اغلبی سعدی تمیمی صقلی ، مکنی به ابوالمعالی . شاعری است ادیب از مردم مصر که به سال 490 هَ . ق . / 1097 م . تولد یافت . عماد
ابن جلیسلغتنامه دهخداابن جلیس . [ اِ ن ُ ج َ ] (اِخ ) به سال 213 هَ .ق . به همدستی عبدالسلام بمخالفت مأمون خلیفه قیام کرد و بزمان معتصم والی مصر را بکشت و در 214 معتصم به مصر رفت و عبدالسلام و ابن جلیس را مقتول کرد و فتنه ٔ مصر
جلساءلغتنامه دهخداجلساء. [ ج ُ ل َ ] (ع ص ، اِ) ج ِ جلیس . (از اقرب الموارد) (منتهی الارب ). رجوع به جلیس شود.
جلاسلغتنامه دهخداجلاس . [ ج ُ ل ْ لا ] (ع ص ، اِ) ج ِ جالس . (اقرب الموارد) رجوع به جالس شود. || ج ِ جلیس ، بمعنی همنشین . (منتهی الارب ). رجوع به جلیس شود.
جلیسهلغتنامه دهخداجلیسه . [ج َ س َ ] (اِخ ) دهی است جزو بلوک پیرکوه دهستان عمارلو بخش رودبار شهرستان رشت واقع در جنوب خاور رودبارو در 18هزارگزی جنوب امام . موقع جغرافیایی آن کوهستانی و هوای آن سردسیری است . سکنه ٔ آن 670 تن .
حسین جلیسلغتنامه دهخداحسین جلیس . [ ح ُ س َ ج َ ] (اِخ ) ابن موسی بن هبةاﷲ دینوری نحوی . او راست : «تمارالصناعه » در نحو. و پس از 340 هَ . ق . / 951 م . درگذشت . (روضات ص <span class="hl" dir="ltr
قاضی جلیسلغتنامه دهخداقاضی جلیس . [ ج َ ] (اِخ ) عبدالعزیزبن حسین بن حباب اغلبی سعدی تمیمی صقلی ، مکنی به ابوالمعالی . شاعری است ادیب از مردم مصر که به سال 490 هَ . ق . / 1097 م . تولد یافت . عماد
ابن جلیسلغتنامه دهخداابن جلیس . [ اِ ن ُ ج َ ] (اِخ ) به سال 213 هَ .ق . به همدستی عبدالسلام بمخالفت مأمون خلیفه قیام کرد و بزمان معتصم والی مصر را بکشت و در 214 معتصم به مصر رفت و عبدالسلام و ابن جلیس را مقتول کرد و فتنه ٔ مصر