جنارهلغتنامه دهخداجناره . [ ج ِ رَ ] (اِخ ) دهی است میان استرآباد و گرگان . (معجم البلدان ) (منتهی الارب ) (آنندراج ). گروهی از دانشمندان بدان منسوبند. رجوع به معجم البلدان و الانساب سمعانی شود.
زنپارهلغتنامه دهخدازنپاره . [ زَم ْ رَ / رِ ] (ص مرکب ) زانی . زناکار. جِهمَرز. (ناظم الاطباء). رجوع به اشتینگاس شود.
زنارةلغتنامه دهخدازنارة. [ زُن ْ نا رَ ] (اِخ ) بطنی است از لواثة (قبیله ای از بربر). رجوع به صبح الاعشی ج 1 صص 365 - 366 شود.
زنارةلغتنامه دهخدازنارة. [ زُن ْ نا رَ ] (ع اِ) زنار. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).
زناریلغتنامه دهخدازناری . [ ] (اِ) زیاری . گویا یکی از اجزاء ساز اسب است یا زینتی است اسب را : خواهد ز من زناری و از حلقه ٔ لجام تا گوشه ٔ زناری زنار پالهنگ ؟سوزنی (یادداشت بخط مرحوم دهخدا).
زنگاریلغتنامه دهخدازنگاری . [ زَ ] (ص نسبی ) برنگ زنگار. (ناظم الاطباء). زنجاری . (یادداشت بخط مرحوم دهخدا). منسوب به زنگار. (فرهنگ فارسی معین ) : خلقانش کرد جامه ٔزنگاری این تند و تیز باد فرودینا. دقیقی (از یادداشت بخط مرحوم دهخدا).