جوهريدیکشنری عربی به فارسیماندگار , اصلي , داراي نفوذ کامل در سرتاسرجهان , درهمه جاحاضر , ذاتي , باطني , طبيعي , ذهني , روحي , حقيقي , مرتب , شايسته
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ / جُو هََ ] (ص نسبی ) منسوب است به جوهر. هر چیز جوهردار و صاحب جوهر. (برهان ). || گوهرفروش . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). جواهرفروش . (برهان ) : شرم آید از بضاعت بی قیمتم ولیک در
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ هََ ] (اِخ ) اسماعیل بن حماد، مکنی به ابونصر. وی نخستین کسی است که لغات عربی را بترتیب حروف هجاء مرتب نموده و در سالهای بین 333 تا 400 هَ .ق . درگذشته است . از تألیفات اوست : <span class="hl" d
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ هََ ] (اِخ ) زرگر. یکی از شاعران ایران است و در اصفهان درگذشت . او راست : زآن پیش کآفتاب سر از کوه برزندباید میی ببوی گل و رنگ ارغوان معیار عقل و داروی خواب و فروغ روی درمان درد و قوت شخص و غذای جان اصل سخا و عنصر مردی
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ هََ ] (اِخ ) عبدالرحمان بن اسحاق بن محمد سدوسی . قاضی و فقیه و ریاضی دان بود، کتابی در ریاضی بنام الحساب بپرداخت . تولد وی 251 و وفات در مصر بسال 320 هَ .ق . بود. (الاعلام زرکلی ج <span class="h
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ هََ ] (اِخ ) علی بن جعدبن عبید، مکنی به ابوالحسن . از مشاهیر محدثان بغداد است که از سفیان ثوری و مالک بن انس و غیره حدیث شنید و بخاری و احمد و دیگر مشایخ وقت از وی حدیث نقل کنند. وی در رجب سال 230 هَ .ق . در <span class="hl" dir
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ / جُو هََ ] (ص نسبی ) منسوب است به جوهر. هر چیز جوهردار و صاحب جوهر. (برهان ). || گوهرفروش . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد) (مهذب الاسماء). جواهرفروش . (برهان ) : شرم آید از بضاعت بی قیمتم ولیک در
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ هََ ] (اِخ ) اسماعیل بن حماد، مکنی به ابونصر. وی نخستین کسی است که لغات عربی را بترتیب حروف هجاء مرتب نموده و در سالهای بین 333 تا 400 هَ .ق . درگذشته است . از تألیفات اوست : <span class="hl" d
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ هََ ] (اِخ ) زرگر. یکی از شاعران ایران است و در اصفهان درگذشت . او راست : زآن پیش کآفتاب سر از کوه برزندباید میی ببوی گل و رنگ ارغوان معیار عقل و داروی خواب و فروغ روی درمان درد و قوت شخص و غذای جان اصل سخا و عنصر مردی
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ هََ ] (اِخ ) عبدالرحمان بن اسحاق بن محمد سدوسی . قاضی و فقیه و ریاضی دان بود، کتابی در ریاضی بنام الحساب بپرداخت . تولد وی 251 و وفات در مصر بسال 320 هَ .ق . بود. (الاعلام زرکلی ج <span class="h
جوهریلغتنامه دهخداجوهری . [ ج َ هََ ] (اِخ ) علی بن جعدبن عبید، مکنی به ابوالحسن . از مشاهیر محدثان بغداد است که از سفیان ثوری و مالک بن انس و غیره حدیث شنید و بخاری و احمد و دیگر مشایخ وقت از وی حدیث نقل کنند. وی در رجب سال 230 هَ .ق . در <span class="hl" dir