لغتنامه دهخدا
زجنة. [ زَ / زُ ن َ ] (ع اِ) سخن نرم و خفی و در نفی استعمال کنندآنرا، گویند: «ماسمعت له زجنة»؛ یعنی نشنیدم سخن و کلمه ای از او. (از منتهی الارب ). سخن آهسته و خفی و نرم . و بیشتر در نفی استعمال کنند. (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || کلمه ، لغتی