حازقةلغتنامه دهخداحازقة.[ زِ ق َ ] (ع ص ) نعت فاعلی . تأنیث حازق . || (اِ) جماعت . گروه . حزاقة. حزیق . (منتهی الارب ).
حزیقلغتنامه دهخداحزیق . [ ح َ ] (ع اِ) حازقة. (منتهی الارب ). جماعت . گروه از آدمی و مرغ و نخل و جز آن . (از منتهی الارب ). || بانگ یوز. (مهذب الاسماء). || ج ِ حزیقة.