حاصدلغتنامه دهخداحاصد. [ ص ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حَصد و حَصاد [ ح َ / ح ِ ] . درونده . دروکننده . دروگر. (منتهی الارب ). || قطعکننده . ج ، حصده و حصاد. (منتهی الارب ).
اسید چرب استری‌شدهesterified fatty acid, free fatty acidواژه‌های مصوب فرهنگستانمحصول ترکیب اسید چرب آزاد با یک مولکول الکلی دیگر مثل گلیسرول
آزمون مِهِ نمکی استیک‌اسیدacetic acid salt fog test, acetic acid salt spray testواژه‌های مصوب فرهنگستاننوعی آزمون خوردگی شتاب‌یافته که در آن فلزات آهنی و غیرآهنی با پوشش آلی و غیرآلی در معرض پاشش استیک‌اسید قرار می‌گیرند
تزریق اسیدacid feedواژه‌های مصوب فرهنگستاناستفاده از اسید در عملیات شیمیایی آب‌های خنک‌کن برای واپایش میزان جرم‌گرفتگی کلسیم‌کربنات و به دست آوردن بیشترین مقدار گندزدایی (disinfection) با استفاده از کلر
ریبونوکلئیک‌اسیدribonucleic acidواژه‌های مصوب فرهنگستانبسپاری متشکل از واحدهای ریبونوکلئوتید اختـ . رِنا RNA
حصادلغتنامه دهخداحصاد. [ ح َص ْ صا ] (ع ص ) حاصد. دروگر. لغت مبالغه از حصاد. دروگر. (مهذب الاسماء). درودگر.
دروگرلغتنامه دهخدادروگر. [ دِ رَ / رُو گ َ ] (ص مرکب ) شخصی که غله می برد و درو می کند و او را به عربی حصّاد خوانند. (برهان ). قطع کننده ٔ زراعت . (غیاث ). درو کننده . (شرفنامه ٔ منیری ). که درو کند. حاصد : دروگر زمانست و ما چون گیا
