لغتنامه دهخدا
اکت مکت . [ اَ ک ِ م َک ِ ] (معرب ، اِ) دانه ٔ سیاه و بسیار سخت به بزرگی جوزبوا که حجرالولادة خوانند چه هرگاه زنی دشوار زاید در زیر وی دود کنند به آسانی خلاص شود و آنرا به شیرازی گن ابلیس یعنی ، خایه ٔ شیطان گویند و اگر بر درختی بندند که میوه ٔ آن ناپخته بیفتد دیگر نیفتد و آن