لغتنامه دهخدا
حجاجی . [ ح َج ْ جا ] (اِخ ) ابومحمد عبداﷲبن جعفربن خاقان بن غالب حجاجی مروزی . از فرزندان حجاج بن عذاطه ٔ سلمی است ، محدث عصر خویش بود. در خراسان از اسحاق بن راهویه و علی بن حجر روایت شنید، و در بلاد جبل از عماربن حسن و از محمدبن حمید و در عراق از ابوکریب و احمدبن منیع روایت