حزوارةلغتنامه دهخداحزوارة. [ ح ِ رَ ] (ع اِ) پشته ٔ خرد. ج ، حزاویر. (منتهی الارب ). ج ، حَزاوِر. (اقرب الموارد).
ازوارهلغتنامه دهخداازواره . [ اُزْ رَ ] (اِخ ) شهرکیست بنواحی اصفهان بر جانب دشت ، و بدان منسوبست ابونصر احمدبن علی الازواری . (معجم البلدان ). زواره . (سمعانی ذیل نسبت اردستانی ).
حزورةلغتنامه دهخداحزورة. [ ح َ وَ رَ ] (ع اِ) پشته ٔ خرد. حزوارة. ج ، حزاور. حزاورة. (منتهی الارب ). || (ص ) کوتاه . (مهذب الاسماء).