لغتنامه دهخدا
عبدالکریم . [ ع َ دُل ْ ک َ ] (اِخ ) ابن هوازن بن عبدالملک بن طلحة النیشابوری قشیری اشعری شافعی صوفی ، مکنی به ابوالقاسم وملقب به زین الاسلام از بنی قشیر و شیخ خراسان بود. وی مردی زاهد و عالم به دین بود. او از اعرابی است که به خراسان رفتند و نسبت او به قشربن کعب میرسد. در کود