حلبیلغتنامه دهخداحلبی . [ ح َ ل َ ] (اِ) تنکه . (یادداشت مرحوم دهخدا). فلزی که از آن لوح ها و صفحه ها کنند و از آن سماور ارزان قیمت و آفتابه و سینی و سطل و جز آن سازند. (یادداشت مرحوم دهخدا). یک نوع تخته ٔ آهنی که آنرا از قلعاندود نموده و سفید کرده تا در مقابل رطوبت محفوظ بماند. (از ناظم الاط
حلبیلغتنامه دهخداحلبی . [ ح َ ل َ ] (اِخ ) ابراهیم بن محمدبن ابراهیم حنفی . از اکابر علمای عامه است که در شام و مصر فقه و حدیث و تفسیر را تکمیل کرده و سپس در استانبول به عنوان خطیب جامع سلطان محمد فاتح شهرت یافت . تألیفاتی دارد از آن جمله است : 1 - شرح صغیر
حلبیلغتنامه دهخداحلبی . [ ح َ ل َ ] (اِخ ) دهی است از دهستان حومه ٔ بخش سلدوز شهرستان ارومیه . ناحیه ای است واقع در دامنه و معتدل . (از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 4).
حلبیلغتنامه دهخداحلبی . [ ح َ ل َ ] (اِخ ) علی بن ابراهیم بن احمدبن علی بن عمر ملقب به نورالدین بن برهان الدین قاهری شافعی (975 - 1044 هَ . ق .) صاحب سیره ٔ نبویه ، از دانشمندان و مشایخ بزرگ بود. در مصر تولد و پرورش و وفات یا
حلبیلغتنامه دهخداحلبی . [ ح ُل ْ ل َ بی ی ] (ع ص ) سقاء حلبی ؛ مشک دباغت یافته بگیاه حلب و آنرا سقاء محلوب نیز گویند. (منتهی الارب ) (از اقرب الموارد). رجوع به حُلّب شود.