هلک و هلکلغتنامه دهخداهلک و هلک . [ هَِ ل ِک ْ ک ُ هَِ ل ِک ک / ل ِ ] (ق مرکب ) در تداول کنایه از کندی و سستی در کار است ، یا کنایه از راه رفتن به سنگینی و کندی ، چنانکه گویند: هلک و هلک آمد.
حلقلغتنامه دهخداحلق . [ ح ُل ْ ل َ ] (ع ص ) ج ِ حالق . پرها. مملوها. || پستانهای پرشیر. حَوالِق . (منتهی الارب ).
جامه ٔ حلکاریلغتنامه دهخداجامه ٔ حلکاری . [ م َ / م ِ ی ِ ح َ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) جامه ای که از طلای محلول بر آن نقش کرده باشند. (آنندراج ) (بهار عجم ) : ز کار غیر گره وا نمی تواند کردکسی که در گرو جامه های حلکاری است .<p clas
حالکلغتنامه دهخداحالک . [ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از حلک . سیاه . حانک : اسود حالک ؛ سیاهی سیاه . سخت سیاه . غراب حالک ؛ زاغ سیاه تیره . ج ، حوالک . (مهذب الاسماء).
مستحلکلغتنامه دهخدامستحلک . [ م ُ ت َ ل ِ ] (ع ص ) نعت فاعلی از مصدر استحلاک . سخت سیاه . (منتهی الارب ) (اقرب الموارد). رجوع به استحلاک شود.
تزحلکلغتنامه دهخداتزحلک . [ ت َ زَ ل ُ ] (ع مص ) غلطیدن (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تزحلق . (اقرب الموارد). رجوع به تزحلق و تزحلف شود.