مخاوذلغتنامه دهخدامخاوذ. [ م ُ وِ ] (ع ص ) امر مخاوذ و ملاوذ؛کار سخت و دشوار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و رجوع به خائذ و لائذ شود.