لغتنامه دهخدا
گوش خارک . [ رَ ] (اِ مرکب ) (از: گوش + خار، خارنده + -َک ، پسوند سازنده ٔ اسم از صفت ) (حاشیه ٔ برهان ). هر چیز که بدان گوش خارند. (برهان ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || میل گوش پاک کن . (جهانگیری : گوش خبه ). گوش خاره . || جانوری را نیز گویند بسیارپای که به گوش مردم رود