خاضعلغتنامه دهخداخاضع. [ ض ِ ] (اِخ ) نام مادر ابومحمدعلی بن المعتضد ملقب به المکتفی است بنا بر قولی : و امه جیجک و قیل خاضع. (عقدالفرید چ محمد سعید العریان ج 5 ص 406).
خاضعلغتنامه دهخداخاضع. [ ض ِ ] (ع ص ) فروتن .(آنندراج ). فروتنی و تواضع کننده . (غیاث اللغات ). منقاد. (مهذب الاسماء). خاشع. افتاده . ج ، خاضعون ، خاضعین : اعناقهم لها خاضعین . (قرآن 26 / <span class="
خاییدهلغتنامه دهخداخاییده . [ دَ/ دِ ] (ن مف ) بدندان نرم شده باشد. (برهان قاطع) (ناظم الاطباء) (فرهنگ شعوری ج 1 ورق 379) : خاییده ٔ دهان جهانم چو نیشکرای کاش نی
خودهلغتنامه دهخداخوده . [ دَ / دِ ] (اِ) خود. کلاه خود. مغفر : مبارز را سر و تن پیش خسروچو بگراید عنان خنگ یکران یکی خوی گردد اندر زیر خوده یکی خف گردد اندر زیر خفتان . عنصری .|| حقیقت . را
خوضةلغتنامه دهخداخوضة. [ خ َ ض َ ] (ع اِ) دانه ٔ مروارید.(از منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ).
خویدعلغتنامه دهخداخویدع . [ خ ُ وَ دَ ] (ع اِ) گسستگی پی ساق شتر از نشستن . (منتهی الارب ) (از تاج العروس ) (از لسان العرب ) (از اقرب الموارد).
خاضعانهلغتنامه دهخداخاضعانه . [ ض ِ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) بطور خضوع . بحال فروتنی . خاضعاً.
خاضعینلغتنامه دهخداخاضعین . [ ض ِ ] (ع اِ) ج ِ خاضع. لقبی است که بر طبق نامه ٔ تنسر در قدیم به ایرانیان می داده اند.
خاضعانهلغتنامه دهخداخاضعانه . [ ض ِ ن َ / ن ِ ] (ص نسبی ، ق مرکب ) بطور خضوع . بحال فروتنی . خاضعاً.
خاضعینلغتنامه دهخداخاضعین . [ ض ِ ] (ع اِ) ج ِ خاضع. لقبی است که بر طبق نامه ٔ تنسر در قدیم به ایرانیان می داده اند.