لغتنامه دهخدا
سذریه . [ س َ ذَ ی َ ] (اِ) یا قاعده ٔ قبول . یکی از رسومی است که در جامعه ٔ زردشتیان فوق العاده متداول بوده است ، بدین معنی که چون مردی میمرد و فرزندی بالغ نمیگذاشت که جانشین او شود و ریاست خانواده را بعهده گیرد، صغار میت را بقیم میسپردند و اگر میت توانگر بود بایستی شخصی بعن